Atraksionet

Kalaja e Gjirokastrës e vendosur në majë të kodrës, njihet si e dyta më e madhe në të gjithë Ballkanin, dhe tepër e mirëmbajtur. Muzeu i Armatimeve ndodhet në kështjellë (hyrja kushton 200 lekë) dhe përmban një koleksion armësh, fotografi dhe vepra arti kryesisht të Pas- Luftës: galeria kryesore, me korridorin e saj të çuditshëm, përmban dy shtylla me armë të mëdha gjermane dhe italiane , mbetje të Luftës së Dytë Botërore. Kalaja gjithashtu përmban dy teqe bektashiane, një skenë për Festivalin Kombëtar Folklorik të Gjirokastrës, një burg (tani pjesë e Muzeut të Armatimeve dhe në dispozicion me një pagesë shtesë) dhe dhoma të shumta, disa nën gërmadha, të hapura për eksplorim. Një galeri e dytë e muzeut, Galeria Zenebishi, përmban ekspozita të artit të lirë. Nën kështjellën është bunkeri nëntokësor i zbuluar kohët e fundit, i ndërtuar në Luftën e Ftohtë.

Pazari i vjetër është ende qendra sociale dhe tregtare e Qytetit të Vjetër të Gjirokastrës. Megjithëse rrugët më të reja të qytetit kanë tërhequr shumë biznese dhe njerëz, pazari dhe shtëpitë e tij përreth që datojnë nga shek. 18, 19 dhe në fillim të shekullit të 20-të ende arrijnë të kapin një pjesë të epokës së vjetër të jetës së Gjirokastrës. Disa nga shtëpitë janë në nivele të ndryshme të restaurimit dhe janë të hapura për publikun. Shtëpitë tradicionale përfshijnë Shtëpinë e Cabej, Shtëpinë e Kadaresë, Shtëpinë e Topullit dhe Shtëpinë e Skendulit. Pazari vetë ka pësuar kohët e fundit një restaurim fasade dhe pastrimi për të ruajtur vlerat kulturore dhe historike që ajo mban.

Muzeu etnografik ndodhet në lagjen Palorto, i cili është distrikti i ruajtur më mirë në qytetin e vjetër të Gjirokastrës. Ndërtesa e muzeut u ndërtua në vitin 1966 pasi shtëpia origjinale u shkatërrua nga zjarri. Nga viti 1966 deri në vitin 1991 ndërtesa shërbeu si Muze Antifashist. Në 1991 ekspozitat nga Muzeu Etnografik i mëparshëm u zhvendosën në këtë hapësirë. Shtëpia ka katër kate, të gjitha të hapura për publikun. Dhomat janë të rregulluara siç kanë qenë përdorur në të vërtetë dhe janë zbukuruar me sende shtëpiake të shumta, me kostume folklorike dhe artefakte kulturore tipike të një familjeje të pasur tregtare të Gjirokastrës ose administratorëve otomanë që jetonin në shekullin e 19-të.